Шерали Жўраев хотирасига
Рубобим, кўксингдан бир тор узилди,
Танбурнинг бўғзига тиқилди нола.
Ғижжак ҳам бағрини тилиб оҳ чекар,
Бугун бурунгидек янгроқмас дойра.
Чангчи ҳам нохунда сочин юлади:
Э воҳ, кўк, энг ёрқин юлдуз қулади.
Ўзбегим, у сени куйлаган машшоқ,
Эр эди, бошини гаровга тиккан.
Гоҳида ўзининг юртида, э воҳ,
Шер бўлиб, Бобурдек изтироб чеккан.
Дўппини дол қўйган эр кетди, ё раб,
Санъатнинг саҳнидан шер кетди, ё раб.
Бир боқсанг Мажнундек девона, далли,
Бир боқсанг бургутдек учқур, довонгир.
Арман тоғларида… илҳақ, “Азгануш”…
Бир боқсанг, тургандек Темур жаҳонгир.
Кўзим хира тортди, букчайди белим,
Ахир, Шералидан ажрадик, элим.
Колумбга аламин айтди бир замон,
Кўпларнинг кўп жойи ловуллаб қолди.
Самарқанд, Бухоро, Урганч, Андижон…
Санъатнинг осмони ҳувуллаб қолди.
Йиғлашга кўз керак уммондек сувли,
Бўзлашга сўз керак камондек тиғли.
Азалдан бир ҳикмат айтар донолар:
Заминга зеб берар мардларнинг лоши.
Эл-юрт ташвишига елкадош эди,
Бугун елкаларда унинг ҳам боши…
Тобуткаши бўлди жаноза куни,
Бутун Ўзбекистон – ватани унинг…
Дилмурод Санжар
07.09.2023 йил