“ПЕШОНАМИЗГА ТЎППОНЧА ТИРАМАГАНЛАРИГА ҚАДАР – УЛАР ЎЗИМИЗНИКИ”
1980-йилларнинг охирида Болтиқ денгизги соҳилларида ёзувчи Чингиз Айтматов билан сайр қилиб юрганимизда мен ёзувчига савол билан мурожаат қилдим: “Чингиз Тўрақулович сиз қирғиз бўлсангизда рус адабиёти классигига айланиб улгурдингиз, Россияда асарларингизни ўқимаган, билмаган одам жуда кам. Гарчанд шундай бўлсада сиз ўзингизни қайси халққа мансуб деб ҳисоблайсиз?”. Бу саволимга ёзувчи шундай жавоб берди: – “Пешонамизга тўппонча тирамаганларига қадар биз барчамиз бир-биримизни ўзимизники деб ҳисоблаймаймиз”. Мен ўшанда Айтмовнинг отаси қатағон қилингани ва отиб ташланганлигини эсладим.
Виталий Портников, украин журналисти ва ёзувчиси
Жалолиддин Сафоев таржимаси
