Нима учун Қозоғистон бутун халқларни оммавий депортация қилиш жойи сифатида танланди?
Бутун бир халқнинг Қозоғистонга биринчи оммавий кўчирилиши 1937 йилда содир бўлган. Узоқ Шарқда яшаган корейслар у ерга сургун қилинган. Рус-япон урушидан олдин корейслар ўз душманларига ёрдам беришда гумон қилинган, ҳатто корейслар Россияга айнан японлар билан можаролар туфайли кўчиб ўтганликларини ҳисобга олмаган.
Бундан ташқари, мамлакат раҳбариятига кўра, корейслар орасида ниқобланган япон разведкачилари ҳам бўлиши мумкин.
1936 йилда худди шу сабабга кўра 15 минг полшалик оила Қозоғистонга сургун қилинган.
Потенциал хиёнатда гумон қилинган яна бир киши Волга бўйидаги немислар эди. 1941 йилнинг бир кузида 400 мингга яқин немислар депортация қилинди.
1943-1944 йилларда оммавий сургунлар амалга оширилди: қалмиқлар, ингушлар, чеченлар, қорачайлар, болқарлар, қрим-татарлар, ногайлар, месхети турклари, понтик юнонлари, болгарлар, курдлар. Буни ушбу миллат вакиллари кўпинча немислар томонига ўтишлари билан изоҳлашди. Бу халқларнинг мухториятлари тугатилди (агар улар мавжуд бўлса).
