Яхши-да. Болалар йўқ. Уй-уйларига аллақачон кетиб бўлишган. Улар ўзлари қолишган. Нима уларнинг бундай одамдай, одамнинг аёлидай дам олишга, сакрашга, ликиллашга ҳақлари йўқми? Ана. Шунақа экан, бу ёғи зўр. Зўр деб, тағин «эллик-эллик»ка ўтиб кетманглар. Уят бўлади-я…
Дўстларингизга ҳам юборинг:
