“Эҳҳҳ, шу болагина билан ер тўйдимикан?”
УЛГУРОЛМАДИК…
Бугун Юрий Бондаревнинг янги ҳикоясини таржима қилишни ният қилдим. Лекин иш бошлай олмадим. Хаёлимда Мансуржон билан бўлган сўнгги суҳбатимиз жонланди. Ўша куни Николай Ильиннинг “Осмони йўқ унинг” номли ҳикояси таржимасини бошлагандим. Эшикдан Мансуржон кириб келди. Салом-аликдан сўнг гап бошладим.
– Мансуржон, сизга битта илтимос бор-да…
– Нима экан, опа, – дея Мансур ёнимдаги столга келиб ўтирди.
– Ильиннинг ҳикоясида 12 қатор шеър бор экан, катта шоир сифатида шуни таржимасида ёрдам берсангиз.
– Узр, улгуролмайман…
Ҳеч қандай кўмакдан бўйин товламайдиган, қилган яхшилиги учун миннатни билмайдиган укамнинг рад жавобидан ҳайратландим.
– Срочно эмас, ишларингиздан сал ортганингизда, деяпман. Ноябрда улгурмасангиз, декабрда қиларсиз, қўлингиз бирон кун салгина бўшаб қолар, – сал аразлагандай бўлдим, – ўзим ҳам бугун бошладим,… мана шу ҳикоя, энди иккитагина обзац таржима қилдим.
Мансур компьютерга қараб, ўша иккигина обзацни таҳрир қила бошлади.
– Ҳали ўзим ҳам қайта ўқиб чиққаним йўқ, тузатиладиган жойи кўп, – дедим йўл қўйган ғализликларимдан хижолат тортиб.
– Яхши таржима қилибсиз… ёрдам бергим келяптию, лекин улгуролмайман…
Ўша куни адашмасам 1 ноябрь эди…
Кўнглим бузилди, кўзим ёшланди. “Эҳҳҳ шу болагина билан ер тўйдимикан?” деган фикр хаёлимдан ўтгани замон телефонимнинг қўнғироғи чалинди.
– Дилфузахон, ижодкорларга яратилаётган шароитлар ҳақида кўрсатув қилмоқчи эдик, шунга сўнгги 7-8 йилда амалга оширилган ишлар ҳақида маълумот керак, бошлиқларингиз сиздан олишим мумкинлигини айтишди, – телефондан таниқли шоир Эшқобил Шукурнинг овози эшитилди.
Таржимани тўхтатиб, маълумотларни умумлаштириш мақсадида компьютерим хотирасини титкилай бошладим. “Тадбирлар” деб қидирувга берсам Мансуржоннинг мана шу расм чиқиб турибди. Қайси бир тадбирда тушган эканмиз.
Мансур бу дунёни тарк этгандан кейин у ҳақда жуда кўп гапирвордим шекилли, ўғлим, “Аяжон, ишхонангизда шундай шоир укангиз бор экан, уни жуда яхши кўраркансиз, нега мен билан таништирмагансиз?” деганди. Ҳозир ўйласам Мансуржонни болажонимга таништириш у ёқда турсин, унинг ижоди ҳақида “Зўр ёзибсиз” дан бошқасига ўтмаган эканман. “Укажон нега дунёни тарк этиш, хатолар, қилкўприклар….. ҳақида бунчалар кўп ёзасиз” деган савол бериб, ичидаги дардларига қулоқ тутмаган эканман. Ростини айтсам, Мансургина эмас мен ҳам унга беришим керак бўлган ёрдамга улгуролмай қолибман.
