“БУ ДУНЁ ЯХШИ БЎЛИБ ҚОЛИШИГА ИШОНМАЙМАН!..”

Биз туғилиб, қадам босган бу дунё – яхши обрў қозонмаган. Бу жуда ёқимли жой ҳам эмас — сиз бунга умрингиз ўтгани сайин ўзингиз ишонч ҳосил қилиб борасиз. Ва сиз ёшингизни яшаб, ошингиз ашаб уни тарк этгунингизга қадар ҳам яхши бўлиб қолишига шубҳам бор.

Бироқ, бу инсон яшайдиган ягона мавжуд дунё: ундан бошқа альтернатив олам йўқ. Агар шундай альтернатив бўлганда ҳам, унинг бу дунёдан яхшироқ бўлишига кафолат йўқ. Шунинг учун ҳаётингизни заҳарламоқчи бўладиган одамларга эътибор бермасликка ҳаракат қилинг. Бундайлар кўп бўлади — ҳам расмий лавозимда ўтирган, ҳам ўзини-ўзи сизнинг устингизда ҳукм ўтказишга ҳақли деб ўзини шунга чоғлаганлар.

Душманларингиз қиладиган ишнинг қиймати ёки аҳамияти сиз унга қандай муносабатда бўлишингизга боғлиқ. Шунинг учун уларни айланиб ёки ёнидан ўтиб кетишга ҳаркат қилинг. Тасаввур этингки йўлингизга тўсиққа қўйган қизил чироқ эмас, бу йўлни очадиган яшил чироқ ёнишдан дарак берадиган сариқ чироқ порлаб турибди – ва йўлингизни давом этинг. Шундагина миянгиз ҳужайраларини бефойда ҳаяжондан ва асабийлашишдан асраб қоласиз.

Иосиф Бродский, Нобель мукофоти лауреати

Жалолиддин Сафоев таржимаси