Эй-й, билмайман бизга нима бўлди?!

Шу бевақт кўчага чиққанмизу, жин-пин чалиб юборган-ов. Икки кун. Ҳа, бор йўғи икки кун, саҳарлаб ташқарига чиқсам ҳаво тозза эди. Ҳа-а, бу иссиқхоначиларга Худо ақл, фаҳим-фаросат берди. Булар одамларни соғилиқлари эвазига орттириладиган даромаддан воз кечишди, деб ўйлаган эдим. Бироқ чучварани хом санаган эканман. Мана бугун янада ташқарига чиқишим билан бурнимга «гуп» этиб, куйик ҳиди урилди. Кўмирни ёки мазутни куйгани ҳиди… Шу икки куни текшир-текшир бошланди, деган хабарни эшитгандим. Бундан чиқдики, ҳавога ифлос, одамларнинг соғлиқлари учун ўта зарарли тутун чиқариш билан шўғилланувчилар шу текшир-текшир ўтгунча ўчириб туришган ўзларининг бало-қазоларини. Текшир-текшир ўтганидан кейин мана яна ёқиб юборган. Ёқибди, демак улар Худодан қўрқишмайди. Минглаб, миллионлаб одамларнинг заҳарланаётганликлари билан сариқ чақалик ишлари йўқ. Муҳими, улар памидорларини сотишса, бодирингларини сотишса. Мўмайгина даромда ортирсалар бўлди… Ҳойнаҳой бугун ўшалар Жума номозига ҳам боришади. Ойдайгина ўтиришади, маърузаларни тинглашиб… Кейин қайтиб келиб, харом ишларини, одамларни заҳарлаш ишларини, қотиллик ишларини бошлаб юборишади!..

Ҳа, Худодан қўрқмаганларидан кейин бандасидан умуман ҳам қўрқишмайди!..