Нуриддин Исмоилов асари: “Тасқара” (24-қисм)
— Ўчир овозингни! — деди унга онаси. — Ҳозирча деяпман!.. — Ҳозирчаяммас... — Эй-й, — деб кулди Фарҳод, — маймун...
— Ўчир овозингни! — деди унга онаси. — Ҳозирча деяпман!.. — Ҳозирчаяммас... — Эй-й, — деб кулди Фарҳод, — маймун...
Шу заҳоти Сайфулла эшоннинг ранги оқарди. У ака-укалардан ҳар қандай гапни кутганди, аммо бунақаси етти ухлаб тушига ҳам кирмаганди. —...
Лекин уйига етганидан кейин тушолмади. Машинани ўчирди-ю, рулга бошини қўйганча ухлаб қолди. Уни хотини келиб уйғотди. Шанғиллаб, бақир-чақир қилиб уйғотди....
Иброҳим ўзи ҳақида бўлаётган гап-сўзларга тушуниб-тушунмай ўтирарди. У бир нарсани яхши англаб етди: ўзининг ҳеч кимга кераги йўқ. Бир пайтлар...
— Мен қаердан билай? — деди Зоир хотинининг юзига тикилиб. — Шундай бўлиши керак бўлган... — Йў-ў-ў-қ, дадаси, бу ерда...
— Ўғрининг каттаси бор, — деди Зоир ўчоқ бошида турган хотинига, — лекин мен уни кечирдим!.. — Нима ўғирлаган экан?...
Иброҳимнинг ҳеч нарсадан хабари йўқ эди. Билгани шуки, Зоир уни урди, кейин кетди. Фақатгина машинада келаётганларида Арслоннинг Актамга қўнғироқ қилганини...
Бодомгул чин кўнгилдан жанжал қилмоқчи бўлганди. Қараса, ўхшамаскан. Қараса, энг катта зулмкор қайнопаси Мафтуна томонда. Мафтунанинг дардига шерик бўлиб турибди....
Дўхтирлар обдан текширишди. Таҳлиллар учун қон олишди. «Энди таҳлил жавобини кутамиз», дейишди. Бундан ташқари, шаҳарга ҳам жўнатишди. Чунки туман марказида...
— Бор! — дея уни турткилади Соҳиб. — Анави картошканинг ичи ўтга тўла, молларнинг ўтини эшакка бериб қўйганинг учун энди...