“Гўрга ҳеч балосиз кириб кетишимни биламан!..”
У ҳеч нарса қилмай яшашдан қўрқади. Менимча энг кўп ўзини қийнайдиган, танасига озор берадиган одамлардан биттаси мана шу. Яна есаям емасаям унинг оғзи қон. Одамлар билишсаям билишмасаям устидан мағзава оғдаришади. Аммо бу одамнинг қилганларидан ўндан бирини қилиш қўлларидан келмайди… Пулли бой бўлиш азоб. Дард!
