“Фотиҳа” сурасида яширинган сир
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдилар:
“Жаброил (а.c.) менга дедики: “Аллоҳ таоло сенга салом йўллади ва дедики:
“Бандам Менинг қаршимда намозга туриб, “Аллоҳу Акбар (Аллоҳ улуғ)” деганида у билан ўртамда бўлган пардани кўтараман”.
Банда “Алҳамду (Ҳамд бўлсин)” деганида Аллоҳ таоло “Ҳамд кимга хос?”- деб сўрайди, банда ҳам “Лиллаҳи (Аллоҳга хос)” деб жавоб беради.
Аллоҳ таоло: “Аллоҳ кимдир?” деб сўраса, банда “Роббил ъаламин (бутун оламларнинг Роббиси)” дейди.
Аллоҳ “Оламлар Роббиси ким?” деб сўрайди, банда “Ар Роҳманир Роҳим (Роҳман ва Раҳимли)” дейди.
Аллоҳ “Роҳман ва Раҳим ким?” деб сўрайди, банда “Малики явмид дин (Жазо кунининг подшоҳи)” – дейди.
Аллоҳ: “Эй, бандам, Жазо кунининг подшоҳи Менман” дейди, банда “Ийяка наъбуду ва ийяка настаъин (Фақат Сенгагина сиғинамиз ва фақат Сендангина ёрдам сўраймиз)” дейди.
Шунда Аллоҳ “Эй, бандам, модомики фақат Менга сиғиниб, фақат Мендан ёрдам сўрар экансан, истаганингни сўра, сенга бераман” – дейди.
Банда “Иҳдина (бизни ҳидоят қил)” – дейди.
Шунда Аллоҳ: “Қайси йўлга бошлай?” – дейди. Банда: “Сиротол мустақим (тўғри йўлга)” дегач, Аллоҳ “Қайси йўлни хоҳлаяпсан?” – дейди. Банда “Сиротол лазина анъамта ъалайҳим (уларга неъмат қилиб берган йўлингга)” – дейди.
Шунда Аллоҳ таоло: “Эй, фаришталарим! Сиз ҳам гувоҳ бўлингки, бу бандамни уларга неъмат қилиб берган бандаларим – пайғамбарлар, сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳлар билан бирга қилдим” – деб марҳамат қилади.
Банда “Ғойрил мағдуби ъалайҳим ва ладдоооллин (ғазабга учраганлар ва адашганлар йўлига бошламагин)” деганида Аллоҳ таоло яна фаришталарга марҳамат қиладики: “Гувоҳ бўлингларки, Мен бу бандамни неъмат берилганлардан қилдим, ғазабга учраганлар ва адашганлардан қилмадим”.
Банда “Амин” дейиши билан у билан бирга барча фаришталар ҳам “Амин” дейдилар..”
